نرگس زرد درود بر شما روز خوش!

شعر.رمان.داستان کوتاه.شرح حال نگاری.مناسبتها.قصارهاوگلایه ها.....

نرگس زرد درود بر شما روز خوش!

شعر.رمان.داستان کوتاه.شرح حال نگاری.مناسبتها.قصارهاوگلایه ها.....

حرف شنو یی

 

این هم فال امروز ما:  از حافظ

 

   خوش کرد یاوری فلکت روز داوری         تا شکر چون کنی و چه شکرانه آوری

   در کوی عشق شوکت شاهی نمی خرند       اقرار بندگی کن و اظهار چاکری

   آن کس که اوفتاد و خدایش گرفت دست       گو بر تو باد تا غم افتادگان خوری

   ساقی به مژدگانی عیش از درم در آی         تا یکدم از دلم غم دنیا به در بری

   در شاهراه جاه و بزرگی خطر بسی ست      آن به کزین گریوه سبکبار بگذری

   سلطان و فکر لشکر و سودای تاج و گنج      درویش و امن خاطر وکنج قلندری

   یک حرف صوفیانه بگویم اجازت است؟      ای نور دیده صلح به از جنگ و داوری

   نیل مراد بر حسب فکر و همت است           از شاه نذر خیر وز توفیق یاوری

                                    حافظ غبار فقر و قناعت ز رخ مشوی

                                    کاین خاک بهتر از عمل کیمیاگری

 

 

مشاعره...

...یالا یالا تمامش کن.کفرم بالا می آید ها؟!

  - بس کن. اینقد شوخی نکن!

  - هان؟!بچه شده ای ؟ مگر بیکارم؟ یا مال مفت دارم یا دلم درد میکند...؟!

  - دست بردار! خودت را مسخره کرده ای؟!

  - مسخره ؟ نه ! نه !... . دیگر حوصله اش را ندارم!

  - که چی؟ ها ها!... به گما نم تب کرده ای.

  - که هیچی! خودت را به آن راه نزن. خوب هم میدانی از چه می گویم.

  - به جان.....

  - ...آخر کدام آدم به چرندیات تو گوش می کند!! هان؟ که حالا من بیایم برایت چاپ کنم! دست گل آن روز که به آب دادی کافی نیست؟ جلو کس و نا کس سکه ی یه پولم کردی!

  - چرا پرت و پلا می گویی! تو که خودت را برای همین چه میدانم چرت و پرت های من می کشتی ! چه شده ؟ آسمان تپیده؟ یا سایه ی انورت سنگین شده؟ حالا دیگر ماشین چا پ ات برای من زیر و رو شده؟!

 - برو با با! دلت خوشه. خود ما چند کیلوایم که سایه مان...

 - مگر تو همان نبودی که آنروز! در آمفی تیاتر دانشکده دست به زیر چانه مسحور خواندن ام شدی!؟ همه اش کشک بادمجون بود دادی خوردیم نه...؟!

 - اااااه ه ه ...!

 - خب بگو! یا بگویم باز...

 - نع ... . باز هم بچه شده ای .همین!

 - ها ها ها ...!

 - .......! زمان می گذرد خانوم جان!

 - چوب خدا هم صدا ندارد عزیز!

 - این همه زمین و آسمان را به هم می با فی که چی! زندگی ات را برس که آخر نمانی...!

 - آهان! بد هم نمی گویی !

 -..........................................................................................................نرگس زرد

گذری بر آثار مترجم صحیفه ی سجادیه

شاید نام دکتر" فریده مهدوی دامغانی" را از تلویزیون و دیگر رسانه ها  شنیده باشید. مترجمی افتخار آفرین که در ژوئن سال 2004 جایزه ی " ادبی فلورانس  ایتالیا" را برای ترجمه ی فارسی  آثار بزرگ تاریخ ادبیات اروپا  "کمدی الهی" و "زندگی نوح" اثر دانته -شاعر و حماسه سرای ایتالیا- به خود اختصاص داد. خانم دکتر همچنین برگرداننده ی برخی آثار شکوهمند دینی مانند "صحیفه ی سجادیه" به زبان فرانسه و دیگر آثار و آیات قرآنی می باشد.نشان افتخار شهر فلورانس ایتالیا موسوم به "گل کوچولو" بخاطر فعالیت گسترده  در حوزه ی ترجمه ی آثار ادبی این کشور به ایشان داده شده است. این نشان معتبرترین جایزه ی جهان در ادبیات پس از نوبل و پولیتزر است.بیش از 130 اثردیگر از این مترجم وجود دارد... .          

               

 

" رنج های ورتر جوان" اثر جاودانه ی " یوهان ولفگانگ گوته"

        ترجمه:فریده مهدوی دامغانی

         

 در سال 1774 به مناسبت جشن پاییز در شهر لایپزیک  کتابفروشی به نام ویگاند رمان کوچکی را منتشر کرد.نام نویسنده مشخص نبود.مقامات محلی مشاهده می کنند که در این کتاب تبلیغ خود کشی شده است. بنابراین غیر اخلاقی محسوب شد و فروشش ممنوع. کاری که بیهوده از آب درآمد! زیرا ممنوعیت آن موجب محبوبیت شدید آن شد.سرانجام نویسنده ی کتاب را یافتند. جوانی 25 ساله در رشته ی حقوق به نام دکتر گوته از شهر فرانکفورت. این نام بزودی شهرت جهانی پیدا کرد. انتشار این کتاب به معنای تاریخ گذاری تمدن اروپایی است!

حقیقت به مو سیقی می ماند.

حقیقت به موسیقی می ماند.حقیقت با لحن گوینده ی آن پیوند دارد.ما نت های اشتباه را در یک قطعه ی موسیقی می فهمیم. شاید نتوانیم بگوییم چرا اشتباه است. اما می دانیم که چنین است... .

                

فصل دیگر

 بی آنکه دیده بیند

                 در باغ

احساس می توان کرد

در طرح پیچ پیچ مخالف سرای باد

یاس موقرانه ی برگی که دیده بیند

                       بی شتاب

بر خاک می نشیند.

بر شیشه های پنجره آشوب شبنم است.

ره بر نگاه نیست

تا با درون در آیی و در خویش بنگری.

با آفتاب و آتش دیگر

گرمی و نور نیست

تا هیمه خاک سرد بکاوی

                       در

                          رویای اخگری.

این

فصل دیگری ست

که سرمایش

            از درون

درک صریح زیبایی را

                    پیچیده می کند.

یادش به خیر پاییز

               با آن

توفان رنگ و رنگ

                 که بر پا

در دیده می کند!

هم برقرار منقل ارزیز آفتاب

خاموش نیست کوره

                 چو دی سال:

خاموش

خود

من ام!

مطلب از این قرار است:

چیزی فسرده است و نمی سوزد

                                 امسال

در سینه

در تن ام!

                       احمد شاملو